Scenariusz godziny wychowawczej

 

Temat:  Nieprawidłowa komunikacja w grupie czyli „Jak powstaje plotka?”

 

Cele:

Uczeń rozumie istotę plotki i potrafi obiektywnie ocenić taki rodzaj informacji, kształtowanie odpowiedzialności za swoje słowa.

 

cele operacyjne

Uczeń powinien:

• Znać istotę plotki,
• Znać mechanizmy powstawania plotki,
• wskazać skutki plotki
• Wiedzieć, jak plotka wpływa na życie innych ludzi,
• Znać sposoby zapobiegania plotkom,

 

 

Środki dydaktyczne:

• Wiersz Marii Terlikowskiej “Plotka”
• Słownik Języka Polskiego
• Załącznik 1 Arkusz powstawania plotki

 

Metody dydaktyczne:

• Pogadanka wprowadzająca,
• Burza mózgów,
• zabawa dydaktyczna.

 

 

Przebieg zajęć

1. Przygotowanie klasy do zajęć

Pogadanka wprowadzająca. Nauczyciel rozmawia z uczniami na temat komunikacji. Wspólnie odpowiadają na pytania:

• Co to jest komunikacja?

Odszukanie definicji słowa „komunikacja” w Słowniku Języka Polskiego

• Jakie są rodzaje komunikacji?
• Jak przebiega proces komunikacji?

Co to jest plotka? Odszukanie w słowniku wyjaśnienia słowa plotka

• co zaburza komunikacje między ludźmi?

Dzisiaj proponuję, żeby każdy z uczniów („na własnej skórze”) przekonał się, jak to się dzieje, że rodzą się plotki. Co ciekawe: nie zawsze osoba „uruchamiająca” plotkę ma złe intencje, choć zdarzają się i takie przypadki, że ktoś używając tego mechanizmu liczy na określone korzyści. Temat rzeka, a zatem przejdźmy do ćwiczenia …

Ćwiczenie  „Jak powstaje plotka?”

Materiały: tekst „plotki” dla ucznia, kartki papieru oraz długopisy dla pozostałych uczestników.

Przebieg: sześciu uczestników wychodzi z sali, pozostałe osoby pełnią funkcję obserwatorów. Obserwatorzy są informowani, że mają zwracać uwagę na zniekształcenia występujące w przekazywaniu informacji u poszczególnych osób (notować pojawiające się błędy, wyłapywać opuszczone informacje). Następnie prowadzący zaprasza jednego z uczestników do sali i odczytuje mu treść informacji, którą ma przekazać następnej osobie:

 

Nie uwierzysz, co się stało! Anka z II b zgubiła wczoraj portfel, pamiętasz, ten fajny, czerwony z białym słoniem, co go ostatnio kupiła, jak w piątek byliśmy na zakupach w Marcredo . Musiał jej wypaść, jak jechała autobusem 96 w kierunku Janowa. Nie ma pojęcia, jak to się stało, ale jak wyszła z autobusu, to już go nie było. Chciała wsiąść z powrotem, ale kierowca zatrzasnął jej drzwi przed nosem i odjechał. Rozpłakała się i wtedy podszedł do niej straszy pan, taki totalnie dziwny – mówiła – kolorowo ubrany, w kapeluszu i kwadratowych okularach. Powiedział, że jeżeli ona chce, to może pójść z nią na policję i tam zgłosić kradzież portfela. No to poszła. Idą, idą a tu nagle do tego pana dzwoni jego żona Marysia i mówi, że ich syn Radek znalazł w autobusie  jakiś portfel. Wyobrażasz sobie? Niezły zbieg okoliczności, co? No to Anka zadowolona wraca z tym panem na przystanek, żeby poczekać na jego syna. Syn wysiada i oddaje portfel, ale to nie ten! Ten jest niebieski, w żółte kropki.

Niezła historia, co?

 

Kolejno wchodzą do sali pozostali uczestnicy, słuchają informacji i przekazują ją następnej osobie. W trakcie słuchania nie wolno zadawać pytań ani przerywać opowiadającemu. On z kolei nie może nic powtarzać. Kiedy wszyscy uczestnicy znajdą się w sali, trener odczytuje treść informacji, którą usłyszała pierwsza osoba.

Podsumowanie: Podczas omawiania wykonanego ćwiczenia, nauczyciel powinien zwrócić uwagę na następujące kwestie:

1. W jaki sposób uczestnicy przekazywali sobie informację?

2. Co stało się z przekazywaną informacją? (skracanie, zamiana niektórych elementów, dodawanie innych, zapominanie szczegółów).

3. Czy świadomość, że trzeba będzie informację przekazać, wpływała na przebieg słuchania?

 4. Co utrudniało wierne przekazywanie tekstu?

5.  Jakie pojawiały się emocje?

6. Co myślicie o plotkach?

7. Jakie są skutki plotki

8. Jak zapobiegać plotkarstwu?

 

Załącznik nr 1

 

 

 

 

Wspólne wyjaśnienie przysłów:

• Mowa jest srebrem, a milczenie złotem.
• Głupi, gdy milczy, na mądrego wyjdzie.
• Słowa rozpalone nienawiścią podpalają nie gorzej, niż zapałka.
• Nadmiar słów powoduje potknięcie języka i znudzenie przyjaciół.
• Nie rzucaj słów na wiatr, jeśli nie wiesz, dokąd je zaniesie.
• Słowo raz wypowiedziane nie powraca.
• Słowo wyleci wróblem, a wróci sokołem.
•  

Wiersz Marii Terlikowskiej „Plotka”

 

„Plotka”
M. Terlikowska

Dorotka stłukła nogę na schodkach
I z tego w klasie urosła plotka:

Wiecie? Dorotka miała wypadek!
Złamała nogę! Wiem od sąsiadek!
Spadła ze schodów… z piętra…
Z którego?
Nie wiem dokładnie…
Ja wiem! Z trzeciego…

A ja słyszałam, że spadła z okna.
Dajesz słowo honoru?
Tak, było u niej aż trzech doktorów!
I pielęgniarka!
I pogotowie!
Ma nogę w gipsie i guz na głowie!
Biedna Dorotka!
Okropne rzeczy! Już pewnie nigdy się nie wyleczy…

Gdy nad Dorotką klasa biadała –
Wchodzi Dorotka zdrowa i cała.
Tylko plasterek ma na kolanie…
I o to było całe gadanie!