•           

          DBAMY O PRAWIDŁOWĄ POSTAWĘ CIAŁA

                      Wady postawy u dzieci i młodzieży są coraz częściej spotykane. To zwykle zaokrąglone plecy, nieprawidłowo pochylona głowa, skoliozy czy wady kończyn dolnych.

          Uczniowie spędzają w szkole dużo czasu, w większości w wymuszonej pozycji siedzącej, dlatego ważnym zadaniem jest dostosowanie ławki szkolnej i krzeseł do ich wzrostu, a także nauka prawidłowej postawy podczas siedzenia. W klasie II a przeprowadzono pogadankę na temat sytuacji, które mogą powodować wady postawy. Dzieci uczyły się jak należy nosić plecak oraz zachowywać właściwą postawę podczas siedzenia w ławce. Obejrzały krótki film na ten temat. Wiedzą, że aktywność ruchowa ma tu duże znaczenie.                                                     

                    Wszyscy uczniowie zgodnie stwierdzili, że będą dbać o prawidłową postawę ciała i chętnie wykonywać ćwiczenia wzmacniające mięśnie grzbietu i brzucha na zajęciach wychowania fizycznego.

                                                                                                                                                       J. Górska


           

           

                Dzieci rozpoczynające edukację wczesnoszkolną więcej czasu spędzają w pozycji siedzącej, co nie oznacza, że nie mają okazji do  ruchu. Dlatego też pierwszy miesiąc spędzony w szkole
          to czas nauki prawidłowej pozycji siedzącej przy stoliku i prawidłowej postawy podczas noszenia plecaka. W ramach zadań Szkoły Promującej Zdrowie dzieci z klasy I b obejrzały film instruktażowy i w praktyce ćwiczyły utrzymanie prawidłowej postawy w podanych sytuacjach. Ponadto nawyk utrzymania prawidłowej postawy jest utrwalany i korygowany codziennie w praktyce podczas zajęć edukacyjnych.

          A. Ozdarska

           

                         Uczniowie klasy II b przypomnieli sobie zasady – Jak zapobiegać wadom postawy?

          Obejrzeliśmy krótką prezentację oraz  wykonaliśmy kilka ćwiczeń praktycznych. Uczniowie wiedzą, jak ważne jest dbanie o prawidłową postawę w różnych sytuacjach dnia codziennego oraz że aktywność fizyczna obok właściwej diety jest podstawą zdrowego stylu życia.

           

                                                                                                                                W. Kijewska

           

          ZAPOBIEGANIE WADOM POSTAWY

          Przyczyny wad postawy są liczne. Poza przypadkami, w którym ich podłożem są wady wrodzone lub określone schorzenia, wady postawy rozwijają się zwykle bez uchwytnej przyczyny. Znaczącą rolę odgrywają tu zapewne czynniki, powodujące częste przyjmowanie nieprawidłowego układu ciała, prowadzące z czasem do rozwoju i utrwalenia się nawyku  nieprawidłowej postawy oraz sprzyjają rozwojowi wady. Do czynników tych zalicza się przede wszystkim: niewłaściwie dobrane stanowisko pracy ucznia (ławka i krzesło niedostosowane do wzrostu ucznia), niewłaściwe pozycje przyjmowane podczas pracy i wypoczynku, przeciążony „bagaż szkolny” i niewłaściwe jego noszenie, nadwagę, siedzący tryb życia oraz ograniczanie aktywności ruchowej dziecka. Szczególna rola w zapobieganiu wadom postawy przypada nauczycielom nauczania początkowego, gdyż początek edukacji szkolnej stanowi zagrożenie dla prawidłowej postawy ciała, związane ze zmianą trybu życia dziecka oraz przypadającym na ten okres pierwszym skokiem wzrostowym. Na nich spoczywa obowiązek doboru odpowiednich do wzrostu stanowisk pracy dla uczniów, zwracania uwagi na poprawną pozycję przy pracy oraz prowadzenie zajęć ruchowych w klasach niższych.

          Profilaktyka wad postawy u dzieci realizowana jest poprzez:  codzienną dbałość o utrzymanie prawidłowej postawy,  eliminację czynników stanowiących zagrożenie wystąpieniem wady,  zapewnienie dziecku odpowiedniej dla niego ilości ruchu, umożliwiającej wszechstronny i harmonijny rozwój fizyczny,

          Działania w zakresie profilaktyki wad postawy u dzieci w środowisku nauczania i wychowania mają na celu:  wspomaganie wszechstronnego i harmonijnego rozwoju psychofizycznego uczniów,  rozwijanie i doskonalenie sprawności ruchowej i tężyzny fizycznej uczniów, wyrównywanie zaburzeń w rozwoju motorycznym,  rozwijanie poczucia odpowiedzialności za zdrowie własne i innych,  zwiększenie świadomości zdrowotnej uczniów, rodziców/opiekunów i nauczycieli w zakresie wad postawy, ich przyczyn, skutków oraz roli profilaktyki,  kształtowanie nawyków prawidłowej postawy ciała u dzieci,  wczesne wykrywanie nieprawidłowości w zakresie postawy ciała, wdrożenie do rekreacji ruchowej z uwzględnieniem elementów zapobiegania wadom postawy Spodziewanymi efektami działań w zakresie profilaktyki wad postawy u dzieci w środowisku nauczania i wychowania winny być:  wzrost aktywności ruchowej dzieci i młodzieży,  poprawa ogólnej sprawności fizycznej dzieci,  zmniejszenie częstości występowania wadliwych postaw ciała u dzieci, wzrost świadomości uczniów i rodziców na temat wad postawy i zagrożeń z nich wynikających,  wykształcenie u dzieci umiejętności samooceny, samokontroli i korekcji postawy.

          Działania nauczyciela/ wychowawcy w edukacji wczesnoszkolnej w zakresie profilaktyki wad postawy obejmują: współdziałanie w realizacji programu profilaktyki, w szczególności w zakresie działań prozdrowotnych, dbanie o właściwa postawę ciała ucznia podczas lekcji, dbanie o ergonomiczne warunki pracy ucznia podczas lekcji (właściwa odległość od tablicy, dobór miejsca pracy do warunków fizycznych dziecka), systematyczne prowadzenie gimnastyki śródlekcyjnej, systematyczne podnoszenie wiedzy, dostosowanie metod pracy i formy zajęć ruchowych do aktualnych możliwości i potrzeb dziecka, poziomu jego sprawności wydolności, przekazywanie uczniom wiedzy niezbędnej dla podtrzymania aktywności fizycznej i nawyków zdrowego stylu życia, stosowanie różnorodnych form aktywności fizycznej uczniów, wspierających ich harmonijny rozwój, motywowanie do uczestnictwa w zajęciach wychowania fizycznego oraz pozalekcyjnych formach aktywności ruchowej, przestrzeganie zasad bezpieczeństwa i higieny ćwiczeń gimnastycznych, współpraca z rodzicami.

          Agnieszka Wiśniewska