14 października to szczególny dzień dla społeczności szkolnej – Święto Edukacji Narodowej – a więc sposobność, aby podzielić się kilkoma refleksjami o tych, którzy tę społeczność tworzą. To święto tych, którzy edukują, ale także i tych, którzy są edukowani. W gruncie rzeczy to święto nas wszystkich – oświeconych i oświecenia pragnących.

            Drodzy nauczyciele i wszyscy pracownicy Oświaty, dziękujemy Wam za każdą mądrość nam przekazaną, za upór, który Wam  towarzyszy, za waszą determinację, kiedy tkwicie w tym uporze wbrew wszystkiemu i robicie swoje, nie licząc na splendory i gratyfikacje. Jesteście ludźmi idei, jesteście ludźmi wielkiego serca i wielkiego umysłu. Dlatego szanujemy to  i kochamy Was za to. My, uczniowie – najlepiej Was znamy, bo jesteśmy z Wami na co dzień, na dobre i na złe, zawsze. My       i Wy - to jeden organizm. Nie możemy bez siebie istnieć, wzajemnie się determinujemy.

            Aby wyrazić nasze do Was uczucia, pragniemy przytoczyć strofy poetyckie wybrane przez nas dla Was. To dla Was  i o Was.

,,Jakże nie pisać wierszy,

Jakże nie płonąć w podzięce,

Za dar najpiękniejszy,

Za serce…”

SU