Maj w Kościele katolickim poświęcony jest czci Matki Bożej. Wierni spotykają się w czasie wieczornych nabożeństw nie tylko w kościołach, ale też przy kapliczkach i przydrożnych figurach Maryi. Wieczór  należy traktować umownie, w rzeczywistości bowiem częściej nabożeństwo majowe odprawia się późnym popołudniem – około godziny 18. W niedzielę zazwyczaj nawet godzinę wcześniej. W maju dni są już na tyle długie, że na dworze jest jeszcze zupełnie widno, nawet pod koniec nabożeństwa. 

Jest to jedna z najstarszych tradycji świata chrześcijańskiego, bo datowana na V wiek.

Główną modlitwą majowych spotkań jest  Litanię Loretańską do Najświętszej Maryi Panny, w czasie której wymieniane są liczne cnoty Matki Boskiej (nazywana jest Świętą Panną nad pannami, Matką Chrystusową, Matką najczystszą etc.). Po każdym wezwaniu cnót, wierni proszą o modlitwę, np. Matko nieskalana – módl się za nami. Oprócz Litanii Loretańskiej, w przebiegu nabożeństwa majowego wyróżnić jeszcze można takie elementy, jak modlitwa Pod Twoją obronę oraz Modlitwa św. Bernarda. Zdarza się też, że odśpiewywana jest średniowieczna pieśń Bogurodzica, albo kilka dobrych wieków młodsza (napisana w roku 1850) pieśń Chwalcie łąki umajone.  

 

Zdjęcia przydrożnych figurek wykonali uczniowie naszej szkoły.